Iris Meinhardt, Niemcy BING pomysł spektaklu: Michael Krauss i Iris Meinhardt reżyseria: Michael Krauss premiera IV 2000 r., Stuttgart
Wykonanie:           Iris Meinhardt

"BING"

Stożek słabego światła elektrycznej żarówki pada na drewnianą skrzynię stojącą na środku sceny. Można się jedynie domyślać, jak wygląda otoczenie, cała podłoga wydaje się być pokryta piaskiem. Poza plamą światła cała reszta tonie w ciemności. Nieruchome ciało leży na drewnianej skrzyni, stworzenie, na poły człowiek, na poły lalka.
Nagrany głos zaczyna ciągle mówić, zachęca postać do poruszania się w abstrakcyjny, podobny do tańca sposób. Tekst jest przerywany jedynie powtarzającymi się słowami "bing" i "hop". Te dwa słowa zawsze powodują projekcję slajdu na wewnętrzną ścianę skrzyni. Projekcje te, fragmenty ciała i twarzy, są jakby obrazami mysli i wspomnień postaci. Stworzenie reaguje na nie, bawi się nimi, tak powstają nowe obrazy i znaczenia.
Podczas tej gry wzajemnych interakcji pozostaje kwestia otwartą, czy postać jest kontrolowana przez tekst i projekcje, czy też jest wprost przeciwnie, to ona ma władzę nad głosem i obrazami. Niejasna jest też relacja między stworzeniem a skrzynią, czy to schron, czy może klatka?
Postać żyje w stworzonym przez siebie świecie własnych myśli, uwięziona w bezczasowości, zajęta jedynie sobą.

Powrót